Św. Jadwiga Królowa – kopalnia soli w Wieliczce k. Krakowa

Od zarania dziejów skarby zwane również klejnotami kojarzone były z tzw. drogimi kamieniami takimi jak brylanty, rubiny czy szafiry. Złoto jak też perły stanowiły również część bogactwa znajdującego się w skarbcu królewskim. Św. Jadwiga Królowa mimo iż posiadała bardzo duży zbiór klejnotów nie przywiązywała wielkiej wagi do ziemskiego bogactwa. Nie znaczy to, że nie doceniała sprawczej mocy skarbu, który pozwalał na budowę nowoczesnego państwa, państwa w którym każdy mógł znaleźć swe miejsce przyczyniając się do rozbudowy tak materialnej jak też kulturowej sfery życia jego mieszkańców. Jednym z jej prywatnych źródeł dochodu były kopalnie soli Bochni i Wieliczki. Sól jest jednym z najwcześniej wydobywanych surowców mineralnych. Głównym składnikiem wydobywanej soli jest minerał halit o bardzo prostym wzorze chemicznym NaCL – chlorek sodu. Tak to nie tylko piękne brylanty, rubiny, szmaragdy czy też granaty, które chociaż bardzo małe osiągają niekiedy bardzo wysokie ceny ale również sól kamienna chociaż niezbyt atrakcyjna jako tzw. kamień szlachetny (minerał) to jednak ze względu na użyteczność staje się również żródłem ogromnego bogactwa. Bogactwo, które tak opacznie pojmowane jest przez niektóre kręgi kościoła katolickiego, stanowi nieodłączną formę naszej ludzkiej egzystencji. Posiadanie bogactwa lub inaczej bycie bogatym nie jest czymś złym w samym sobie, zło tkwi w samej żądzy posiadania lub, innymi słowy, przywiązaniu do bogactwa (prostacki materializm). Nędzarz żebrzący w nadziei bycia bogatym kieruje się tym samym pragnieniem co ogromnie bogaty pragnący za wszelką cenę powiększyć swoje bogactwo. Bogacenie się jest jednym z atrybutów ludzkiej działalności i stąd też człowiek został obdarowany przez Stwórcę ogromnym bogactwem jakim są złoża surowców mineralnych. Surowce mineralne to w dużej mierze minerały czyli naturalnie występujące pierwiastki czy też związki chemiczne. Postrzegając tak bardzo bogatą i różnorodną formę minerałów przybierającą niekiedy bardzo piękne kształty i egzotyczne barwy stajemy zdumieni w obliczu dzieła Stwórcy, który obdarowuje człowieka klejnotami, źródłem nigdy nie ustającego zachwytu nad Jego przecudownym dziełem. Kontemplacja tego dzieła nigdy się nie wyczerpie. Mimo tak ogromnego postępu nauk geologicznych odkrywane są coraz nowe minerały świadzczące o nieprzebranym bogactwie ziemskich zasobów. W przeciwieństwie do form biologicznych gdzie, jak to usiłują nam wmówić pseudo-darwiniści, o rozwoju różnorodności form biologicznych decyduje ślepy przypadek, minerały tworzone zostały w oparciu o dobrze określone prawa fizyko-chemiczne. W obecności danych pierwiastków chemicznych i w określonych warunkach fizyko-chemicznych powstaje ten a nie inny związek chemiczny (minerał). Tak więc prawo stworzone przez Stwórcę transformuje materialny surowiec w cudowną gamę mineralnych form.

Z inspiracji dziełami św. Jadwigi Królowej Instytut QJRIU zapoczątkował nowy projekt „Skarby św. Jadwigi Królowej”. Jednym z celów tego projektu jest prowadzenie badań związanych z granicami możliwości rozumienia i teologiczną interpretacją materialnych form takich jak naturalnie występujące zwązki chemiczne (minerały). Inym również bardzo istotnym z poznawczego punktu widzenia celem badań jest badanie całościowego rozwoju fenomenu rzeczywistego świata w kontekście stwórczego aktu Stwórcy jak również badanie estetycznej wartości geologicznych form. Bardzo ważnym aspektem jest badanie wkładu polskich mineralogów takich jak I. Domeyko, P. Strzelecki czy J. Czerski do rozwoju wspólczesnych nauk geologicznych. Pragniemy też koncentrować się na takich aspektach jak wykorzystanie naturalnych zasobów surowców mineralnych na wzrost dochodu narodowego krajów takich jak Polska czy Australia. Australia jest przykładem specyficznego nędzarza siedzącego na przeogromnym bogactwie.

Innym bardzo ważnym aspektem tego projektu jest wykorzystanie skarbów ziemskich do budowy ołtarza św. Jadwigi Królowej. W obecnych czasach w wielu bardzo bogatych krajach takich jak Australia wznoszone świątynie są projektowane tak aby w niczym nie przypominały o tym że jest to Dom Boży. Bardzo prostackie formy zewnętrzne korespondują z jeszcze bardziej prostackim sposobem wewnętrznego wystroju. Nie można tłumaczyć tego faktu tym że społeczność parafialna to ludzie prości i każda bardziej wyrafinowana forma estetyczna byłaby obrazą ich ludowych prymitywnych gustów. Tak tłumaczy to zwykle proboszcz, który narzuca swój jarmarczny niwyrobiony smak estetyczny. Zupełnie nie do pojęcia jest styl zbudowanego kościoła w Essendon, gdzie z jednej strony jest ledwie widoczny ołtarz a z drugiej strony zwyczajna tanc-buda. Takiej masońskiej perfidii sam diabeł by się nie powstydził. I to wszystko sygnują księża jezuici, kiedyś zakon arystokratów, dzisiaj zwyczajna zbieranina lewaków i masonów pragnących dorabiać się kosztem naiwności utrzymywanych na bardzo niskim poziomie rozwoju parafian.

Projektowany ołtarz będzie zawierał najbardziej wyrafinowane mineralne formy mieniące się różnorodnymi barwami i będzie podziękowaniem św.Jadwidze Królowej za udostępnienie bogactwa złóż mineralnych dla naszego narodu jak też za dar naszych wielkich mineralogów i wszystkich tych którzy w ogromnym trudzie udostępniają owe bogactwo dla naszego wspólnego dobra (nie tylko w Polsce). Bardzo bylibyśmy wdzięczni australijskim firmom jak również Polakom pracującym w australiskich firmach wydobywczych za pomoc w budowaniu tego pięknego dzieła. Rozpoczęliśmy już tworzenie kolekcji skarby św. Jadwigi Królowej z której najpiękniejsze formy będą wybierane do budowy ołtarza wdzięczności Pani Wawelskiej. Jak na razie kolekcja jest gromadzona w oparciu o skromne donacje M. Z. Les.

Jednym z powodów rozpoczęcia tego projektu była próba kontynuacji badań naukowych prowadzonych w ramach otwartego w Polsce przewodu doktorskiego przez Dr. Z. Les. Badania związane były z budową systemu rozpoznawania obiektów (minerałów) implementowanego w Prologu. Badania te prowadzone były na Uniwersytecie Śląskim jako rodzaj prywatnego przedsięwzięcia przy zupełnym braku zainteresowania (na wydziale Nauk o Ziemi) ówczesnych komunistycznych władz uczelni i kontynuowane w ramach przewodu doktorskiego na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Praca badawcza jest bardzo oryginalnym i nowym podejściem. Badania te zostały przerwane w związku z wyjazdem do Australii. Po rozpoczęciu badań nad systemem rozpoznawania kształtów temat pracy doktorskiej został zmieniony i obrona pracy doktorskiej dr. Z. Les związana była z systemem rozpoznawania kształtów. Należy zaznaczyć że w czasie badań na Uniwersytecie Śląskim dostęp do literatury dotyczącej minerałów a w szczególności komputerowej literatury z zakresu sztucznej inteligencji był ogromnie ograniczony. Podobnie jak system rozpoznawania obiektów tak też system rozumienia kształtów (jako temat pracy doktorskiej) był budowany o własne prywatne środki bez żadnego wsparcia ze strony AGH (uznano nas za obcokrajowców przez ówczesną p. Dziekan). Mimo, że liczba opisanych minerałów z dostępnych w Polsce żródeł była niezbyt duża opracowany system mógł być bardzo łatwo rozbudowany w oparciu o nowe dostępne dane. Podobnie w Australii praca ta kontynuowana jest w oparciu o prywatne środki. Podczas gdy rząd w Wiktorii przeznacza ogromne sumy na budowę i utrzymanie niezbyt przydatnego synchrotronu QJRIU nie otrzymuje ani centa na zakup komputerowego sprzętu czy też zakup potrzebnych do badań materiałów (np. książki, minerały). Bardzo dziwna jest też reakcja „naukowców” australijskich, którzy starają się eliminować nas przy każdej nadażającej się okazji tylko dlatego że odwołujemy się do polskich chrześcijańskich korzeni. Precież to czysty barbarzyński rasizm. Dziwi nas też fakt że tego typu „naukowcy” są zapraszani do Europy a już zupełnie czymś niezrozumiałym jest zapraszanie tych rasistów do Polski.

Prezentujemy wybrane okazy z naszej kolekcji mając nadzeję że nie zostaną nam skradzione szczególnie przez nasłanych na nas „polonijnych” agentów.

Galeria minerałów im. P. Strzeleckiego Queen Jadwiga Research Institute of Understanding