OBCHODY 15-LECIA KANONIZACJI ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ

BUDOWA OŁTARZA ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ

Z okazji 15-rocznicy kanonizacji św. Jadwigi Królowej zostały wysłane do katedry wawelskiej materiały na budowę oprawy urny z prochami naszej Pani Wawelskiej. Proponowana złota oprawa (z samorodków złota) będzie wysadzana kamieniami szlachetnymi takimi jak brylanty, szafiry, szmaragdy, rubiny, granaty, spinele, turmaliny, topazy, ametysty, peridoty czy też chryzoberyle. Pierwsze materiały, które przesyłamy mają raczej wymowę symboliczną. Materiały te pochodzą z kolekcji Strzeleckiego gromadzonej przy Instytucie Badań nad Rozumieniem im. Św. Jadwigi Królowej. W przeciwieństwie do innych znanych w świecie kolekcji minerałów kolekcja Strzeleckiego budowana jest w kontekście systemu rozumienia minerałów Domeyko jak również w kontekście budowania ołtarza św. Jadwigi Królowej. Jak na razie kolekcja ta budowana jest w oparciu o skromne środki finasowe Państwa M. Z. Leś i pozyskiwanych donacji przez prof. Z. Leś. Należy przy tym zaznaczyć, że jak dotychczas nie otrzymaliśmy żadnej donacji od nikogo z mniejszości polskiej, nikogo z Polski, żadnej polskiej organizacji czy też rządu w Polsce. Mamy jednak nadzieję, że nasz apel nie pozostanie bez echa i nasz Polski Naród o swoim świętym Królu nigdy nie zapomni. Budowa oprawy urny z prochami Pani Wawelskiej jest wstępem do budowy ołtarza Pani Wawelskiej w tejże katedrze. Wyposażenie kościoła w piękne przedmioty liturgiczne nie jest oznaką zbytku. Przecież nawet gdy komunista zaprasza innego komunistę na obiad to zwykle zastawa stołowa przypomina to co kiedyś bywało na stołach książęcych. Przecież ci wyznawcy skrajnej ascezy robotniczej nie stronią od przepychu pałacowych wnętrz. Dlatego też, jak my katolicy przepełnieni miłością do Chrystusa możemy zgadzać się na prostackie wystroje naszych świątyń i prostackie kształty liturgicznych przedmiotów, gdy zapraszamy Chrystusa do naszych świątyń i uczestniczymy razem z nim w eucharystycznej ofierze. Jeżeli ktoś nie rozumie tej prostej prawdy znaczy, że nigdy nie dane mu było kochać. Kościół nasz ma być bogaty ponieważ my katolicy jesteśmy jego częścią. Okupant zawsze dąży do wyniszczenia kultury, gdyż zdemoralizowana banda degeneratów jest bardzo łatwym materiałem do wprzęgnięcia w niewolniczy kierat. Jednym ze sposobów niszczenia kultury nazwijmy go franckowskim, jest zamykanie wszystkich ważniejszych instytucji związanych z kulturą i zamykanie bądź też mordowanie twórców kultury. Drugi nie mniej perfidny i skuteczny nazwijmy to semickim to deprecjonowanie wszystkiego co wartościowe w kulturze danego narodu jak również izolowanie i mordowanie jej twórców, a w zamian za to wyciąganie wszystkiego co niskie czy nawet plugawe i ukazywanie tego jako njwznioślejsze dzieła danego narodu. To co dzisiaj obserwujemy w Polsce to tego typu mianowanie kulturowego dna na dzieła najwyższego lotu mieniące się tęczą narodowych barw. Szczególnie w środowiskach tzw. polonijnych tego typu działalność powoduje ogromne straty. Jest też bardzo charakterystyczne, dla niektórych wpływowych ośrodków w Polsce sposób oceny środowisk polonijnych poprzez pryzmat „twórczości” typu widowisk na placu republiki w Melbourne. Ktoś nas tak chce widzieć i ktoś nas tak prezentuje jednakże warto zaznaczyć że Polska była krajem bardzo tolerancyjnym i wielonarodowym i ci którzy tak angażują się w tego typu jarmarczne widowiska na pewno robią to mając pełną świadomość szkodzenia naszemu Narodowi.