QJFStruktura QJFQJF KioskQJF BiuletynQJF GaleriaQJRIUMembership

Image Understanding and Aesthetic Evaluation

Książka prezentowana w naszej internetowej księgarni to rezultat badań rozpoczętych w Polsce i kontynuowanych na Uniwersytecie Melberneńskim (UM). Książka ta to także świadek rasistowskiego stosunku niektórych „naukowców” z UM jak również rządu australijskiego pod przewodnictwem p. Kitinga i rządu wiktoriańskiego z bardzo rasistowską p. premier Kirner (pochodzenia żydowskiego).

Po przyjeździe do Australii dostaliśmy nakaz stawienia się w jednym z tutejszych biur gdzie wręczono nam rządowy dokument (autorstwa prawdopodobnie p. Kirner) w którym było stwierdzone że nasze stopnie naukowe (magister) są tutaj uznawane jako stopień bachelor. Jest to przykład bezprecedensowej rasistowskiej polityki p. Kirner w stosunku do naszego państwa. Od czasu gdy gubernator Frank wysyłał profesorów uniwersytetu Jagiellońskiego do obozów koncentracyjnych i zamykał wszystkie uczelnie (czas wojny) tego typu bestialski atak na nasze najlepsze uniwersytety nie miał miejsca. Należy podkreślić że p. Kirner podjemowała tę rasistowską decyzję w czasie pokoju. Bardzo bestialska była też postawa części polonii (pochodzenia żydowskiego) w tym szczególnie p. Łańcuckiego, ks. Słowika i niektórych „naukowców” pochodzenia „polskiego” takich jak p. Ciesielski czy p. Kijek. To oni starali się nas przekonać, że poziom naukowy naszych polskich (europejskich) uniwersytetów jest zastraszająco niski w stosunku do australijskich uniwersytetów. Bardzo charakterystyczne jest to, że ogromna napaść na nasze uniwersytety pochodziła od ludzi (polonii) którzy nigdy nie studiowali w Polsce. Ponieważ mieliśmy otwarte przewody doktorskie, pragnęliśmy kontynuować nasze badania w Australii. W czasie rozmowy z ambasadorem australijskim w Warszawie, ambasador był zachwycony tym że możemy wesprzeć australijską naukę naszymi bardzo potrzebnymi badaniami. W tym czasie byliśmy na tyle naiwni aby wierzyć tym australijskim rasistom. Byliśmy pod wrażeniem uzyskania dobrych rezultatów podczas medycznych badań, które były bardzo kosztowne i trwały bardzo długo. W tym czasie nie zdawaliśmy sobie sprawy jak bardzo rasistowskie były tego typu praktyki. Bardzo dziwne było i jest nadal zachowanie naszych polskich władz, szczególnie panów prezydentów Wałęsy, Kwaśniewskiego i w szczególności p. Kaczyńskiego. Podczas gdy tak wiele uwagi poświęcano nic nie znaczącym incydentom żydowskim, my Polacy w Polsce tuż pod bokiem pałacu prezydenckim byliśmy poddawani rasistowskiemu obrządkowi medycznych badań. Przypomina to czas gdy my Polacy ze względów rasowych byliśmy kierowani do najprymitywniejszych prac lub też na podstawie medycznych badań do prac specjalnych w obozach koncentracyjnych. Tak tylko to był czas wojny.

Zaraz po przyjeździe złożyłem dokumenty dotyczące kontynuowania moich badań związanych z doktoratem do p. Sonenberg (pochodzenia żydowskiego) gdyż w tym czasie mieniła się być specjalistą od systemów ekspertowych. Po upływie kilku tygodni dostałem odpowiedź z dziekanatu, że moje dokumenty zginęły i że muszę najpierw uzyskać tytuł Master. Ponieważ bardzo zależało mi na kontynuowaniu moich badań i w sytuacji gdy żadnej pracy nie mogłem uzyskać (brak referee) zdecydowałem się na podjęcie tych studiów. W tym czasie nie zdawałem sobie sprawy w co zostałem wpakowany. Szefem dziwacznych studiów zwanych cognitive science był p. Caelli (pochodzenia żydowskiego). Już pierwszy kontakt z tym panem to bardzo rasistowskie potraktowanie nas. Byliśmy umówieni na rozmowę „akceptacyjną”. Po przyjściu do CITRI gdzie urzędował p. Caelli, na umówioną godzinę okazało się że p. Caelli zajęty jest bardzo ważną rozmową. Po prawie godzinnym oczekiwaniu sekretarka nie wytrzymała i poszła przypomnieć p. Caelli że od godziny oczekujemy na rozmowę. Była bardzo zdziwiona gdyż p. Caelli rozmawiał ze studentem i wcale nie miał zamiaru z nami rozmawiać. Gdy po upływie dłuższego czasu poszła ponownie przypomnieć p. Caelli w bardzo chamski sposób próbował się nas pozbyć. Tylko fakt że sekretarka była świadkiem spowodował to że zostałem zaakceptowany. Należy dodać że na ten kierunek przyjmowano każdego kto tylko się zgłosił. P. Caelli tylko ode mnie żądał wykazania się dokumentem świadczącym o rozpoczęciu przewodu doktorskiego. W CITRI prace badawcze prowadzili studenci głównie z Azji od których nikt niczego nie wymagał i którzy mieli bardzo wysokie stypendia. Należy podkreślić, że ponieważ w Australii nasze stopnie naukowe były uznane jako bachelor (przez rząd p. Kirner), nie mogliśmy kontynuować naszych doktoratów. Mimo że w ramach cognitive science musiałem zdawać wiele egzaminów, na zakończenie zaserwowano nam pisanie pracy. Praca ta to nie normalna praca master którą zwykle robi się w ciągu roku, na pracę końcową przeznaczone były dwa miesiące. Ponieważ w tym czasie dr. Hayes zaproponował mi przejście na robienie doktoratu, wybrałem temat nad którym pracowałem już w Polsce. Dr. Hayes przekonał mnie że lepiej byłoby gdybym natychmiast rozpoczął pracę w kierunku doktoratu i przyniósł odpowiedni formularz do wypełnienia. Gdy po kilku dniach przyniosłem wypełniony formularz dr Hayes oświadczył że wszystkie przepisy zostały zmienione przez ludzi z kliki Menzis i teraz muszę się starać przez nowo utworzoną instytucję na UM. Był to dla mnie ogromny szok gdyż nie bardzo można było zmienić temat mojej pracy. Należy podkreślić że temat pracy związany z estetyczną oceną był to temat na pracę doktorską. Teraz musiałem w bardzo krótkim czasie realizować temat który był zamierzony do kontynuacji w okresie kilku lat. Spowodowało to ogromny stres i zostałem zmuszony do bardzo wyczerpującej pracy. Należy podkreślić że pracę tę wykonywałem samodzielnie w naszym prywatnym mieszkaniu jako że na uniwersytecie nie miałem prawa do żadnego pomieszczenia. Warto podkreślić ogromną manipulację związaną z oceną tej pracy. Z nowo powstałej instytucją (Menzis) kierowanej przez p. White wprowadzono regułę że nasza końcowa praca ma być oceniana w ten sam sposób jak praca master. O tym poinformowano nas gdy nasze prace zostały złożone. W rezultacie potwornie wyczerpującej pracy przy potwornej manipulacji ze strony p. White udało mi się w końcu uzyskać pozytywną ocenę.

Już w trakcie pisania końcowej pracy złożyłem dokumenty dotyczące kontynuacji mojej pracy w ramach doktoratu. Dr Hayes widząc co się święci zaproponował abym poszukał dodatkowych supervisers. Dodatkowymi supreviers byly dr Pressing (katolik, już nie żyje) i dr Liu (już nie pracuje na UM). Z tego co wiem w histori UM nie zdarzyło się aby ktoś kto ma 3 supervisers nie mógł kontynuować pracy w kierunku doktoratu. Warto przypomnieć dodatkowy szczegół pokazujący bestialski rasizm i manipulację kliki Menzis z prof. Whitem. Otóż w ramach składania dokumentów składałem także odpis ocen z indeksu. Z tego co wiem, na zlecenie prof. Whita fałszowano bardzo świadomie nasze oceny z Polski. Ktoś kto studiował w Polsce na uniwersytecie wie że wiele w szczególności tzw. ćwiczeń kończyło się wpisem „zal”. W Australii fałszowano nasze oceny przez tłumaczenie „zal” na „pass”. Pass jest najniższą oceną na uniwersytecie. Na skutek tego średnia z indeksu była potwornie zaniżana. P. White wiedział bardzo dobrze o tym fałszerstwie a mimo to jako podstawa do przyznania stypendium posłużył dokument z tym barbarzyńskim fałszerstwem.

Dokumenty doyczące doktoratu złożyłem do p. Moffata (pochodzenia żydowskiego). Do dzisiejszego dnia nie otrzymałem odpowiedzi i nikt nie był w stanie udzielić mi odpowiedzi co stało się z moimi dokumentami. Po rozmowie z p. Whitem który groził mi że jeżeli nie zaprzestanę starań o robienie doktoratu to żadnej pracy w Australii nie dostanę, zaprzestałem kontynuacji moich badań na UM. Dowiedziałem się od niego o tzw. czarnej liście i już jako człowiek z czarnej listy pracę jako programista (mając uzyskany master degree z UM) dostałem w projekcie ARC grant z MU której szefem był p. Brown (pochodzenia żydowskiego). Praca ta to koszmar obozu koncentracyjnego. Pracę na UM będzie opisana w innym rozdziale rasizmu w Australii. Ten krótki opis jest podstawą do bardziej szczegółowego opisu rasizmu w Australii przeznaczonego dla IPNu. Dokumentacja którą prowadzimy będzie stanowić podstawę do wszczęcia postępowania w celu uzyskania odszkodowań za poniesione straty od rządu australijskiego, osób i instytucji australijskich. Będzie też dokumentem ukazującym potworności żydowskiego rasizmu mającego na celu wyniszczenie narodu polskiego. Moja żona ma bardzo podobne doświadczenia gdyż została zmuszona do odzyskiwania stopnia master-a mimo że miała bardzo zaawansowaną pracę nad doktoratem w Polsce. Bardzo rasistowski stosunek p. Stacey uniemożliwił żonie prowadzenie badań nad wykorzystaniem komputera w edukacji. Należy podkreślić że p. Stacey wraz z p. Sonnenberg prowadziły ogromnie „odkrywcze” badania nad zastosowaniem kalkulatora.

 

 

Next

 

Home

Copyright the Queen Jadwiga Foundation

Adres:

The Queen Jadwiga Foundation

P.O. Box 654, Toorak, VIC 3142, Australia